im

o vakit bir geceyarası büyütebilirim
zihnimin kalbine gömüldüğü yerde
dışlayabilirim kendimi bütün tayfadan
kekeme bir çocuk kırılganlığı yapıştırıp
ağza en alınmayacak yerlerine
ve ağza alınmaycak içbir şey yoktur

öğrenci adamız kusra kalma saat 12'den sonra tüm sigaralar camel soft


farkında değilim sanma artık
biliyorum aşkımız yeteri kadar postmodern değil
zihnimiz de pek yatkın değil nedense
marsel düşamp'ın kafa açan temsillerine
içimde bir boşluk bıraksam ondan bir sanat eseri olmaz belki
ama gidişin bir şiir kitabı olabilir
şiirin bir gidiş kitabı olabilir
susuşun bir telefon kulübesi olabilir
artık kimsenin tenezzül etmediği
ve yalnızlık evrenin bir yasası olabilir
murphy ile plath'in gayrımeşru çocuğu olabilir yalnızlık

bu sıralar ayaklarımız bir karış havada, alacağın olsun feyyaz kayacan

belki bir sonbahar büyütebilirim
taşak gibi terlediğim bir yaz günü içinde
kasıklarından yapraklar düşürebilirim gezegenin üstüne
gezegen bu kadar huysuz olmasa
güzellemeler yapmak isterim
güzelleştirmek isterim
çirkinin kaderi tatmin olmamaktır bir yerde
zamanla anlıyorum ki ben
bütün açık sularda çirkinim
pasifik dahil mi emin değilim

sesim rahmine bir unutkanlık düşürürse
gözümü kırpmam
seni ayırır
memelerini bir mezarlığa gömerim