16 Eylül 2010 Perşembe

çünkü zaten

insanlar dua ediyorlar çünkü çaresizliklerini kendilerine yediremiyorlar. ''benden daha büyük bir şey olmalı.'' nereden başlayacağımı bilmiyorum. çaresizlik... tüm çağların en büyük hastalığı. bir arkadaşım sevgilisinin onu aldattığını öğrendikten sonra bana ''ben bununla yaşayamam,'' demişti. ben de ona ''insanın nelerle yaşayabildiğine inanamazsın,'' demiştim.

insanlar acılarına ortaklar arıyorlar. bu terapi grupları falan da bu hikayeden çıkıyor. benzer acıları paylaşmak ve üstesinden gelmek. ''benim de başıma gelmişti.'' doğru kelime ne bilmiyorum. arkadaşımın bir sonraki sevgilisi trafik kazasında öldü. heh evet galiba başlayabileceğim bir yer buldum. kendinden büyük bir şey olduğunu kabul etmek kolay; kendini ona teslim etmek çok zor.

delirecek gibi olduğunu biliyorum. duvarlara bir şeyler fıtlattığını. ağzının daha bir bozuk olduğunu. daha çok kahve, sigara, alkol tükettiğinin farkındayım. muhtemelen sen de çok sevdiklerini istemeden çokça kırıyorsun. kafanda senaryolar yazdığını biliyorum. karşılaşmalar... mesela istiklale girdikten sonra 3. sola dönerken birden göz göze gelmek... gerçeği söylemeli miyim bilmiyorum ama yalan söylemek istemediğimi biliyorum. ve arkadaşım bununla da yaşıyor. evet bunun adına yaşamak denebilir çünkü zaten bütün yaşamlar böyledir.

affetmek için çok çaba harcıyorsun ama kendini affetmeden kimseyi affedemeyeceğini bilmiyorsun. sessiz olmanı isteyemem evet. bütün bunların bir yanılsama olduğuna ben de inanıyorum. çünkü zaten insan kendine bile ait değil. nasıl yaşadıklarının gerçekliğinden emin olabilir ki?

bir arkadaşım benden birkaç günlüğüne bir silahı saklamamı istemişti. ben o birkaç günün gecelerinde sürekli kendimi öldürmeyi düşündüm. bu o kadar romantik değil. kendime sıkamayıp aynaya sıkmadım. madem götün yemeyecek neden kurşun israf ediyorsun? çünkü zaten varlığın da yokluğun da bir.

yokluğumun seni cinnetin eşiğine getirdiğini biliyorum. onun yokluğu da beni cinnetin eşiğine getiriyor. senin yokluğun da öbürünü cinnetin eşiğine getiriyor. bunun bir döngü olduğunu ve bir sonu olmadığını da biliyorum. cinnetlerinden korkan insanlar ikinci el sevgilerle tatmin olmaya çalışıyor. çünkü zaten dokunulmamış kimse kalmadı.

bütün bunların geçeceğini söylemeyi isterdim. evet bunu gerçekten isterdim. ama dediğim gibi yalan söylemek istemiyorum. arkadaşımın şimdi de bir başka sevgilisi var. neye elimi atsam piç ediyorum ve bu bir türlü geçmiyor.

kızmaya hakkım var mı bilmiyorum ama kızmıyorum. bu yüzden sen de kızma artık. bolca uyuyup rüya görmeye çalışabiliriz. mutlu anları hatırlamaya... başlangıcın inanılmaz masumiyeti... evet şu an bir yandan gülümsüyorum çünkü aklıma geliyor. bu gece her şeyin güzel olacağına kendimi inandırabilirim. ama bunu yapmamam lazım.

çünkü zaten hayat gerçekliğini her sabah muhtelif taraflarıma sokuyor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder